Gesprekstherapie

Meestal komen mensen in therapie met de vraag om hen van hun klachten af te helpen. Ze zijn dan erg gefocust op het weg willen werken van datgene waaronder ze lijden. Het is dan alsof je ten strijde trekt tegen jezelf. Net de weerstand t.a.v. wat zich aandient, maakt van iets pijnlijk dat je er zelf nog lijden tegenaan gooit. Je voelt bijvoorbeeld onzekerheid, pijn of angst en mag het niet voelen. Kortom je leeft in oorlog met jezelf.

Dit wil niet zeggen dat je je maar moet neerleggen bij je situatie. Natuurlijk wil je dat er iets aan je situatie verandert. Veranderen vraagt in eerste instantie een milde open onderzoekende aandacht bij wat zich aandient. Het leren luisteren naar je klachten (alarmsignalen) Op de één of andere manier hebben we vaak het idee dat we onszelf onder druk moeten zetten om verandering voor elkaar te krijgen. Bang als we zijn dat wanneer we dit niet zouden doen er niets van ons of onze plannen terecht zal komen. Zou het kunnen zijn dat wanneer we met milde aandacht bij onze pijn zijn, deze zichzelf begint uit te klaren zodat een veranderingsproces (helingsproces) zich spontaan kan ontwikkelen? Hiermee wil ik niet suggereren dat er geen inzet nodig is om diepgewortelde patronen of blokkades te doorbreken.
​
Stel dat je bijvoorbeeld steeds geblokkeerd geraakt als je iets nieuws in je leven wil gaan doen. Je voelt je bang en machteloos dat het je niet zal lukken. Vervolgens ga je iedere nieuwe uitdaging uit de weg. Steeds opnieuw kom je dat thema tegen. Je vermijdt je angst maar komt op een dag tot de ontdekking dat je zo alle leven uit je leven haalt. Je hebt je eigen ontwikkeling geblokkeerd en bent er allesbehalve blij mee.
​
Het heeft weinig zin om dan ten strijde te trekken tegen je angst en onzekerheid door jezelf op je kop te geven (oorlog met jezelf) of gewoon te doen alsof angst en onzekerheid er niet zijn (ontkenning). Zinvol is het om de angst en onzekerheid die nieuwe dingen met zich meebrengen te gaan omarmen. Dan komt energie vrij om je gevoelens te gaan onderzoeken en vervolgens je aandacht te gaan leren richten.
​
Geef je voortdurend aandacht aan je angsten en ideeën over wat allemaal mis kan gaan waardoor je blijft vastzitten in je situatie of richt je je aandacht op je verlangen en mogelijkheden waardoor er meer vrijheid ontstaat om ondanks je onzekerheid en angst je leven zelf vorm te geven.
​
Precies hetzelfde speelt zich af ten aanzien van de omstandigheden die we in ons leven tegen komen. We hebben onmiddellijk de neiging om over onze omstandigheden te oordelen. Tegen wat ons niet zint gaan we in verzet en voegen daarmee lijden toe aan omstandigheden die al pijnlijk kunnen zijn. Telkens wanneer we geconfronteerd worden met lastige situaties worden we genoodzaakt daar ons eigen antwoord op te vinden. Omstandigheden zijn wat ze zijn. Wij kiezen ze te veroordelen of ze te accepteren. Verzet maakt vaak dat we vast komen te zitten en geen keuze vrijheid meer voelen.